SUBORDINADAS INTRODUCIDAS POR UT, QUOD Y CUM

 

1.      Pompeius,  ut  equitatum  suum  pulsum  vidit,  acie  excessit.

 

 

2.      Ita  nostri  pugnaverunt  ut  hostes  non  se  recipere  possent.

 

 

3.      Ut  venias,  manebo  tamen  in  foro.

 

 

4.      Ea  est  hominum  conditio,  ut  nemo  sua  sorte  sit  contentus.

 

 

5.      Ego  vos  hortor  ut  amicitiam  omnibus  rebus  humanis  anteponatis.

 

 

6.      Metuo  ne  id  credant.

 

 

7.      Caesar  curavit  ut  imperium  suum  maximum  in  civitate  fieret.

 

 

8.      Esse  oportet  ut  vivas,  non  vivere  ut  edas.

 

 

9.      Postulat  ut  iurent  omnes  se  exercitum  ducesque  non  deserturos  neque 

 

 

prodituros.

 

 

10.   Bene  tibi  evenit  quod  Romanus  es.

 

 

11.   Caesar  dolet  quod  Pompeius  sibi  inimicus  apparet.

 

 

12.   Ubii  pacem  petierunt  quod  frumento  carebant.

 

 

13.   Caesar  bellum  civile  iniit  quod  senatus  sibi  inimicus  esset.

 

 

14.   Daedalus  quod  supplicium  timebat  in  insulam  Cretam  abiit.

 

 

15.  Decima  legio  per  tribunos  militum  ei  gratias  egit  quod  de  se  optimum

 

iudicium  fecisset.

 

 

16.   Gratulor  tibi  quod  ex  provincia  salvum  te  ad nos  recepisti.

 

 

17.   Accidit  perincommode  quod  eum  numquam  vidisti

 

 

18.   Caesar  queritur  quod  sit  destitutus.

 

 

19.   Gratum  erat  eis  quod  in  balneis  libelli  recitarentur.

 

 

20.   Cum  te  nimium  laudes,  tamen  nec  bella  nec  puella  es.

 

 

21.  Nostri  cum  in  fines  Sequanorum   pervenissent  in  eos  impetum

 

 

fecerunt.

 

 

22.   Socrates,  cum  omnium  sapientissimus  esset  sanctissimeque  vixisset,

 

 

tamen  capite  damnatus  est.

 

23.  Darius, cum  ex  Europa  in Asiam  redisset,  magnam classem  comparavit.

 

 

24.  Dies  triginta  in  navi  fui,  cum  interea  semper  mortem  exspectabam.

 

 

25.  Cum  omnia  eis  deessent,  obsidionem  tamen  fortiter  sustulerunt.

 

 

26.  Zenonem,  cum  Athenis  essem,  audiebam  frequenter.

 

 

27.  Nondum  Hannibal  e castris  exierat,  cum pugnantium  clamorem  audierat.